Wim Wenders jest zafascynowany prozą życia. Portretuje zwykłą codzienność, która urasta do niesamowitych rozmiarów fascynujących filmowych światów. „Fabuły istnieją tylko w fabułach. Jedyną sensacją w filmach jest samo życie” – tak mówi niemiecki reżyser i rzuca wyzwanie szybkiej, uwielbianej przez Hollywood narracji. Nie tworzy łatwego kina rozrywkowego, ale w swoich obrazach szuka odbicia prawdziwego życia. Tworzy fabuły oraz filmy dokumentalne, za które otrzymał trzy oscarowe nominacje. Jego kino jest poetyckie, trudne i artystyczne, ale niezwykle wrażliwe. Wenders zaprasza do powolnej podróży, ale odchodzi od schematów kina drogi. To delikatne snucie filozoficznych opowieści, które nieraz staje się intelektualną strawą dla spragnionych duchowości w kinie. Które filmy Wima Wendersa warto zobaczyć?



Piękne dni

Piękne dni

Wim Wenders uwielbia podróżować po świecie, przyglądać się ludzkim postawom i cicho kontemplować małe spotkania. W Pięknych dniach do maestrii doprowadza „nic niedzianie się” i sterty dialogu. Bawi się koncepcją twórcy, który powołuje do życia swoich bohaterów. Przedstawia aktorów, którzy nie mają świadomości, że są tylko wymyślonymi postaciami. Towarzyszy pisarzowi podczas aktu stwarzania i celebruje minimalizm opowiadania.

Paryż, Teksas

Paryż, Teksas

Ten film, obsypany nagrodami na świecie (m.in. Złota Palma w Cannes), jest genialnym kinem drogi, w którym reżyser podsumowuje Amerykę. Na teksańskiej pustyni, niedaleko granicy z Meksykiem, pojawia się samotny mężczyzna. Nielegalnie przekroczył granicę, i od wielu dni błąka się po okolicy. Kiedy wreszcie dociera do pierwszej amerykańskiej osady, z wyczerpania mdleje. Okazuje się, że mężczyzna ma amnezję, nie wie, kim jest i skąd przyszedł. Na podstawie odnalezionych przy nim dokumentów lekarze docierają do mieszkającego w Los Angeles Walta. Ten ze zdumieniem rozpoznaje w pacjencie swojego starszego brata, Travisa, który cztery lata wcześniej porzucił żonę i synka i wszelki słuch po nim zaginął…

Niebo nad Berlinem

Niebo nad Berlinem

„Każde dzieło ludzkich rąk rodzi się z pragnienia i na początku jest tylko pragnieniem. Pragnieniem, by wzbogacić świat o coś nowego, zachwycić innych pięknem lub prawdą, albo po prostu pokazać coś inaczej, od nieznanej zupełnie strony. Ja pragnąłem stworzyć film o Berlinie, film, w którym Berlin byłby najważniejszym z bohaterów, miastem obdarzonym duszą i uczuciem, czymś więcej niż tylko podzielonym zasiekami wspomnieniem ponurej historii” – Wim Wenders.

Film ten opowiada historię o dwóch aniołach wędrujących po powojennym Berlinie. Niewidzialni dla ludzi niosą pomoc wszystkim napotykanym samotnym i przygnębionym duszom. W końcu, po wielu wiekach, jednemu z aniołów przestaje się podobać nieśmiertelność i postanawia zostać człowiekiem.

Pina

Pina

To opowieść o jednej z najwybitniejszych choreografek w historii – Pinie Bausch oraz niezwykła fascynacja Wima Wendersa techniką 3D. Film jest biografią tancerki, hymnem na cześć sztuki. Niemiecki twórca staję w obronie najważniejszych wartości – uczuć, piękna i szacunku do drugiego człowieka. W Pinie zostały pokazane najważniejsze przedstawienia artystki – Święto wiosny, Vollmond i Café Müller.

Sól ziemi

Sól ziemi

Kolejny dokumentalny film Wima Wendersa, który otrzymał oscarową nominację oraz został nagrodzony w Cannes. Sól ziemi opowiada o brazylijskim fotografie, Sebastiano Salgado, który przez 40 lat podróżował po całym świecie. Dokumentował życie ludzi w momencie najbardziej dramatycznych zmian. Stał się świadkiem ważnych wydarzeń na świecie: wojen, głodu i przymusowej emigracji. Fotograf stał się sławny, dzięki cyklowi poświęconemu kondycji człowieka. To opowieść o niezrozumieniu i świadomości niemożności naprawienia świata.

Milion Dolar Hotel

Million Dolar Hotel

Zachwyt w Berlinie. Duże aktorskie nazwiska: Mel Gibson i Mila Jovovich. Prosta opowieść o obskurnym hotelu, który zamieszkują dziwne osobowości. W tajemniczych okolicznościach umiera syn miliardera. Wypadek? Samobójstwo? A może morderstwo? Świat spokojnej egzystencji życiowych rozbitków staje się miejscem zbrodni. Każdy z mieszkańców jest podejrzany.

 

Related Posts

Nowe Horyzonty 2024 ruszają już 18 lipca we Wrocławiu. To już 24. edycja tego święta kina, podczas...

Filmowy społecznik nie odwraca wzroku od bolesnych spraw bieżących. Ken Loach od lat przygląda się...

Powiedzieć, że mam trudną relację z filmami Christian Petzolda, to jak nic nie powiedzieć....

Leave a Reply