Kino ukraińskie z roku na rok budzi coraz większe zainteresowanie międzynarodowych festiwali, krytyków filmowych oraz widzów. W tym roku po raz szósty spotkamy się z kinem naszych wschodnich sąsiadów. Sprawdźcie nasze TOP 5 i przekonajcie się, co warto zobaczyć na UKRAINA! Festiwal Filmowy.

Nosorożec

W przemysłowym, prowincjonalnym mieście w Ukrainie lat 90. poznajemy młodego mężczyznę o pseudonimie „Nosorożec” – agresywnego delikwenta w dzieciństwie, który w dorosłości staje się brutalnym kryminalistą. Przyglądamy się jego dorastaniu na tle kłopotów rodzinnych i miłosnych. W czasach postsowieckich, w brutalnym społeczeństwie, Nosorożec szybko pnie się po szczeblach kariery w lokalnym gangu przestępczym, ale jego awans na przywódcę nie obywa się bez druzgocących poświęceń dla jego życia i bliskich wokół niego. Jego świat się wali, a rozdzierający go wewnętrzny konflikt, przybiera na sile – ale czy Nosorożec jest w stanie znaleźć odkupienie, zanim będzie za późno?

Rywal

9-letni Roman podąża za swoją matką Oksaną, która wyjechała do nielegalnej pracy w Niemczech. Tam mieszka z Gertem, 62-letnim niemieckim wdowcem, który cierpi na cukrzycę. Gert próbuje zaprzyjaźnić się z chłopcem, ale Roman walczy o uwagę swojej matki. Nagle Oksana zaczyna chorować. Kiedy Roman zostaje sam ze swoim rywalem, okazuje się, że między chłopcem i Gertem nawiązuje się nić porozumienia, ale sprawy zaczynają się komplikować jeszcze bardziej.

Pracuję na cmentarzu

Sasha ma 35 lat i jest szefem firmy stawiającej nagrobki na cmentarzu. Przez lata pracy zakrywał się warstwą cynizmu i ironii. Każdy z jego klientów przeżywa osobistą tragedię. Pewnego dnia pojawia się jego 14-letnia córka, która chce odnowić z nim kontakt. Sasha poznaje też młodą kobietę, która właśnie pochowała swojego syna oraz samotnego starszego mężczyznę, który zamówił dla siebie nagrobek. Do tego angażuje się w walkę o władzę między „szarą eminencją” cmentarza a nowym zarządcą. Jego zdystansowana postawa powoli zaczyna ulegać przemianie. Staje się jasne, że w jego przeszłości wydarzyło się coś, z czym do tej pory nie był w stanie się zmierzyć.

Ziemia jest niebieska jak pomarańcza

Opowieść o rodzinie mieszkającej na pierwszej linii frontu w Donbasie na Ukrainie. Gdy na zewnątrz panuje chaos i słychać bombardowania, Anna – samotna matka – próbuje stworzyć w domu bezpieczną, pełną życia i nadziei przystań dla czwórki swoich dzieci. Rodzina kocha kino i kręci film inspirowany własnym codziennym życiem w trakcie trwającej wojny. Jaką moc ma magiczny świat kina podczas wojennej katastrofy? Jak zobrazować wojnę poprzez fikcję? Czy sztuka jest najlepszym sposobem na zachowanie człowieczeństwa w kompletnie odczłowieczonej rzeczywistości? Dla Anny i jej rodziny kręcenie filmów okazuje się uzdrawiającą terapią – staje się narzędziem do przemiany wojennej traumy w sztukę.

Przystanek ziemia

Radykalne, autentyczne i wrażliwe spojrzenie na radzenie sobie z emocjonalnymi zawirowaniami związanymi z oczekiwaniem na wejście w dorosłe życie. Masza (Maria Fedorczenko), Jana i Senia to trzy przyjaciółki u progu ukończenia szkoły średniej. Introwertyczna Masza postrzega siebie jako outsiderkę. Podczas gdy stara się przetrwać intensywny okres przedmaturalny, zakochuje się, co zmusza ją do opuszczenia strefy komfortu.

źródło: materiały prasowe

About the Author
Related Posts

Nowe Horyzonty 2024 ruszają już 18 lipca we Wrocławiu. To już 24. edycja tego święta kina, podczas...

Filmowy społecznik nie odwraca wzroku od bolesnych spraw bieżących. Ken Loach od lat przygląda się...

Powiedzieć, że mam trudną relację z filmami Christian Petzolda, to jak nic nie powiedzieć....

Leave a Reply