To była bardzo udana druga połowa roku. Niełatwo było wybrać najlepsze filmy, które powinny się znaleźć w tym zestawieniu. Choć wielkie blockbustery rozczarowywały, kino artystyczne pokazało, że potrafi dotrzeć do coraz szerszej grupy odbiorców. Czas na filmowe podsumowanie. Na co warto zwrócić uwagę? Co na dłużej zostanie w naszej pamięci? Oto subiektywne top 10 filmów!
10. Na pokuszenie
Na pokuszenie to reżyserski majstersztyk, zatopiony w ponurym lesie pięknie oświetlanym przez promienie słoneczne. Thriller-perełka, gdzie opresyjność domu zostaje dopełniona przez dźwięki bitewnego zgiełku dobiegające z dala. Chmury czarnego dymu sieją niepokój, ale dla Johna McBurney’a wojna okazuje się najmniejszym problemem. Zbiegły Jankes trafia w ręce wygłodniałych kobiet i zaczyna się prawdziwa bitwa gestów i spojrzeń.
9. Podwójny kochanek
Francois Ozon potrafi zaskakiwać. Gatunkowa i tematyczna różnorodność filmów tego reżysera przyzwyczaiła nas by oczekiwać nieoczekiwanego. Podwójny kochanek to thriller psychologiczny zanurzony w psychoanalizie. Ukryte pragnienia, psychoterapia i nieuświadomione lęki stają się podstawą oryginalnego scenariusza. To prawdziwa jazda bez trzymanki przez meandry ludzkich pragnień, urojeń i wyobrażeń, w której Ozon jest szalonym kierowcą.
8. A Ghost Story
Linearność czasu nadana przez ludzi jest konstruktem czysto teoretycznym. Odmierzanie minut, godzin, lat pomaga nam uporządkować chaotyczną rzeczywistość. A gdyby można się było poruszać wzdłuż i wszerz, wykraczając poza prostą linię? David Lowery zastanawia się nad pojęciem czasu, stara się zrozumieć jego psychologiczny wymiar, a swoje pomysły odzwierciedla nie tylko w narracji, ale przede wszystkim w konstrukcji swego filmu. A Ghost Story to samotna podróż zagubionego wędrowca spragnionego bliskości drugiego człowieka.
7. Fantastyczna kobieta
Film chilijskiego twórcy urzeka spokojem i energią bohaterki, która, choć dostaje liczne ciosy od losu, nie poddaje się, lecz ponownie staje na nogi i idzie do przodu. I pomimo tego że Una mujer fantastica wypełniona jest smutnymi emocjami, trudno nie znaleźć w niej pozytywnych akcentów. Rozczarowaniom towarzyszy nadzieja, że jakoś to będzie.
6, Wojna o planetę małp
Wojna o planetą małp to mądra opowieść, która czerpie inspiracje z Biblii, Szekspira, powieści Josepha Conrada i odwołuje się do szerokiego kontekstu kulturowego na czele z amerykańskim niewolnictwem i walką o prawa obywatelskie. Reevesowi bliżej do Cienkiej czerwonej linii Terrenca Malicka i Czasu Apokalipsy Francisa Forda Coppoli niż pełnego efektów specjalnych Szeregowca Rayana Stevena Spielberga.
5. Blade Runner 2049
Kanadyjczyk nie eksperymentuje. Pozostaje wiernym nastrojowi i formie, dzięki czemu powstał film ambitny i spektakularny. Blade Runner 2049 to kino ascetyczne, pełne pytań i lęków, gotowe poszukiwać tez odnośnie tożsamości człowieka. Kontemplacja, której warto poświęcić czas i serce.
4. The Florida Project
Choć The Florida Project jest barwny i pełen życia, daleko mu do optymistycznych wizji świata. Baker pokazuje, że raj nie istnieje, a każda decyzja niesie swoje konsekwencje. Disneyland, choć jest tylko chwilowym oderwaniem od rzeczywistości, to miejsce, gdzie dzieci powinny spędzać swoje dzieciństwo. Z dala od desperacji i braku odpowiedzialności.
3. Baby Driver
Są filmy, które dobrze smakują, wyśmienicie brzmią i przyprawiają o dreszcze zachwytu maestrią wykonania. Baby Driver to odjechana podróż przez dźwięki, motywy i pełną dystansu zabawę konwencją. Kiedy chłopak o twarzy dziecka siedzi w czerwonym subaru, z głośników rozbrzmiewa Bellbottoms The John Spencer Blue Explosion, jeden z banków w Atlancie traci tysiące dolarów. Niewinnie wyglądający nastolatek okazuje się szoferem groźnych bandytów i mistrzem kierownicy, gotowym z poświęceniem wykonywać niesamowite manewry, byle uciec policji. To jest to! Szybcy i wściekli pełni humoru, inteligencji i genialnego wykorzystania muzyki.
2. Dunkierka
Dunkierka ma w sobie wirtuozerię opowiadania i indywidualny styl Nolana. Ta bezosobowa – bez wyraźnych bohaterów – opowieść jest pełna duszy i materiału do rozmyślania, który nie narzuca nachalnie konkretnych tez i argumentów. Choć można zdenerwować się na nieco patetyczną końcówkę, film, wykorzystujący Nolanowskie atuty: montaż równoległy, fascynację czasem i IMAXową kamerę, jest dopracowanym do perfekcji artystycznym portretem ludzi w potrzasku.
1. The Square
Reżyser Gry z dużym wyczuciem komponuje kadry, od hałasu przechodzi do niezręcznej ciszy. Z ironią obnaża obłudę zasad rządzących światem. A także paradoksy opiekuńczego państwa, którego polityka rozmija się z zachowaniem przeciętnych obywateli. The Square pokazuje, że nawet sztuka – a szczególnie tytułowy kwadrat – nie spełnia swojej roli w pędzącym, egoistycznym społeczeństwie. To filmowa perełka, która czerpie wiele z artystycznego nadęcia i abstrakcyjności sztuki współczesnej, ale nie wpada w przerost formy nad treścią.