Michael Sylvester Enzio Stallone – ikona kina. Skąd pochodzi, co lubi, ile miał żon, za co został aresztowany, jak rozwijała się jego kariera i czemu tak dziwnie mówi?
Jego matka to amerykańska astrolożka, promotorka kobiecego wrestlingu i tancerka żydowskiego pochodzenia, a ojciec był włoskim fryzjerem. Cztery lata po Sylvestrze, również w lipcu, urodził się jego brat Frank Jr., który jest aktorem i muzykiem. Zadebiutował na dużym ekranie właśnie u boku starszego brata w 1976 roku.
Podczas gdy Sylvester po raz pierwszy wcielił się w Rocky’ego, Frank jako uliczny grajek wykonał na ekranie a cappella piosenkę swojego autorstwa. Zawodowe drogi braci splatały się jeszcze w kolejnych częściach o zmaganiach legendarnego boksera czy reżyserowanym przez Sylvestra musicalu „Pozostać żywym”.
Przenikanie się życia rodzinnego i kinematografii zauważamy również przyglądając się żonom aktora. Pierwszą z nich – Sashę Czack – poznał, kiedy pracował jako bileter w tym samym kinie, co ona. W roku, w którym się z nią rozwiódł, wziął za żonę Brigitte Nielsen, która towarzyszyła mu na planie kilku filmów. Tylko trzecia żona Stallone’a nie jest aktorką. To modelka Jennifer Flavin. W 2004 roku Jennifer i Sylvester znaleźli się na czwartym miejscu stworzonego przez tygodnik „In Touch Weekly” rankingu najbardziej zaskakujących, a mimo to szczęśliwych par.
Skąd charakterystyczny akcent Stallone’a? Wykrzywienie dolnej wargi i zaburzenia mowy są konsekwencją częściowego paraliżu twarzy, będącego wynikiem komplikacji przy porodzie.
Podobno Stallone jest fanem Leonardo Da Vinci, a w wolnym czasie maluje obrazy olejne.
W 2007 roku został skazany przez australijski sąd za przemycenie do Sydney fiolek z ludzkim hormonem wzrostu.
Sylvester Stallone uczył się w USA i w Szwajcarii. Jego kariera filmowa rozpoczęła się w 1970 roku od głównej roli w obrazie erotycznym „Przyjęcie u Kitty i Studa”. W kolejnych latach pojawiło się kilka filmów, gdzie nie został wymieniony w czołówce lub w ogóle sceny z jego udziałem zostały usunięte w postprodukcji. Role jakie grywał określa się słowami „gość na weselu”, „mężczyzna tańczący w klubie”, „chuligan w metrze” czy „młody człowiek w parku”. Ale wraz z nadejściem wspomnianego wyżej 1976 roku – Sylvester na zawsze stracił anonimowość.
Pierwszy, drugi, trzeci „Rocky”. Godne uwagi jest to, że Stallone od razu sam pisał scenariusze, a później zajął się również reżyserią. „Rambo: Pierwsza krew”, „Rocky 4” i „Rambo II”. Potem „Cobra” i – pomiędzy kolejnymi częściami dwóch słynnych krwawych serii – „Ponad szczytem”, „Tango & Cash”, „Osadzony”, „Oskar”, „Stój, bo mamuśka strzela”, „Specjalista”, „Tunel”, „Cop Land” czy „Wyścig”. W 2010 roku fani na całym świecie otrzymali od reżysera i scenarzysty Stallone’a cudowny prezent – serię „Niezniszczalni”.
W 2015 roku na ekrany kin powrócił uwielbiany Rocky Balboa. Tym razem zdejmuje rękawice i zostaje trenerem syna przyjaciela.
Stallone – mający na koncie aż 31 nominacji (10 nagród zdobytych!) do Złotych Malin, czyli statuetek dla najgorszych filmowców – 3 razy miał też szansę na Oscara. Fani spodziewali się statuetki w 2016 roku za drugoplanową rolę w filmie „Creed: Narodziny legendy”, będzie trzeba jednak jeszcze na ten laur poczekać.
Follow
