– daję 7 łapek!
„To piękno tego kraju. Każdego dnia możesz próbować zająć moje miejsce” mówi niemiecki kolega do Michała (Jakub Gierszał), ale nikt nie ma wątpliwości, że chłopak zawsze będzie obcym, który próbuje się zasymilować. Urszula Antoniak, która tworzy swoje filmy zagranicą, postanowiła opowieść o emigracji i poszukiwaniu tożsamości przez mieszkańców współczesnej Europy. Granice się kurczą, świat staje się jednym wielkim domem, ale wciąż pozostają granice, głównie emocjonalne, które nie pozwalają zapomnieć o naszych korzeniach. Pomiędzy słowami w subtelny i niezwykle melancholijny sposób pokazuje, że gdzieś pomiędzy wypowiedzianymi słowami kryje się tęsknota i zagubienie.
Pomiędzy słowami
Michał, a właściwie Michael jest Polakiem. Po maturze wyjechał do Berlina, gdzie obecnie pracuje jako prawnik. Widzimy, że może sobie pozwolić na drogie garnitury i samodzielne mieszkanie. Z zaangażowanie próbuje się wtopić w otoczenie, odcinając się od przeszłości i ludzi, którzy mogliby łączyć z Ojczyzną, od której uciekł. Małą rewolucję w jego życiu przyniesie mu pojawienie się uznanego za zmarłego ojca. Stanisław (Andrzej Chyra) jest niczym powracający wyrzut sumienia, który budzi chłopaka z letargu, przynosi bolesne wspomnienia i powoli znika, pozostawiając rozedrgane myśli. Duże znaczenie ma też pojawienie się czarnoskórego emigranta – poety i artysty, który w Niemczech szuka azylu. Michael staje na rozstaju dróg – nie potrafi utożsamić się ani z uchodźcą, ani swoim szefem – rodowitym Niemcem. Zawieszony w próżni, pozbawiony korzeni ciągle pozostaje sam – osobny.
Pomiędzy słowami jest niczym sentymentalny podróż, w której pojawia się dawno niewidziany krewny i na nowo odżywają dobre i złe wspomnienia. Niezwykle sensualna muzyka Ketila Bjornstada wyznaczają emocjonalny rytm historii i dodają nieco liryzmu. Czarno-białe zdjęcia pozwalają na powściągliwą obserwację męskiego świata, w którym emocjonalność schodzi na drugi plan. Urszula Antoniak z uwagą przygląda się swoim bohaterom i pozwala im opowiadać o sobie przez gesty czy spojrzenia. Esencja tego filmu tkwi między słowami.
Pomiędzy słowami
Antoniak z wdziękiem opowiada o kryzysie tożsamości, bolesnych relacjach ojca i syna oraz kryzysie emigracyjnym Europy. Nie popada w nachalne diagnozy, nie narzuca widzom tez i wyjaśnień, jedynie – za sprawą charyzmatycznej jednostki – przedstawia problem. Współcześnie jesteśmy obywatelami świata, a jednak brak nam poczucia przynależności. Pomiędzy słowami to obraz samotności wśród ludzi.
Follow
