Szczęśliwy Lazzaro, reż. Alice Rohrwacher
Od jakiegoś czasu z uwagą śledzę kolejne filmy wyreżyserowane przez Alice Rohrwacher. Zachwyciłam się Cudami zatopionymi w pięknie włoskich plenerów. Najnowsza produkcja opowiada o Lazzaro, który jest mieszkańcem sycylijskiej wsi, bezlitośnie wykorzystywanej przez baronową Alfonsinę De Lunę i jej ekonoma. Chłopak nie zna fałszu ani występku jest wcieleniem czystej dobroci. Wszyscy uważają go za głupca. Kiedy udziela schronienia znudzonemu synowi arystokratki, ten postanawia wykorzystać naiwność Lazzaro.
Shoplifteres, reż. Hirokazu Koreeda
Złota Palma festiwalu w Cannes 2018 roku. Hirokazu Koreeda powraca do tematów dobrze znanych z jego filmów. Skupia się na relacjach rodzinnych i codzienności. Tym razem portretuje niekonwencjonalną rodzinę. Dwie siostry, mąż jednej z nich, ich kilkuletni syn i sędziwa nestorka rodu żyją pod jednym dachem. Utrzymują się z emerytury babci, dorywczych zajęć i drobnych kradzieży. Pewnego dnia w ich domu pojawia się zaniedbywana dziewczynka z sąsiedztwa. Nieoczekiwane wydarzenie skłoni też do zadania fundamentalnego pytania: czy większą wartość mają więzy krwi, czy też związki budowane z własnej woli.
Nina, reż. Olga Chajdas
Na ten film czekam, odkąd pojawił się na festiwalowej mapie i otrzymał pierwsze nagrody w Rotterdamie. Zapowiada się niezwykle mocny i emocjonalny debiut o erotycznym trójkącie, który tworzą małżeństwo i niezależna, młodziutka lesbijka. Magda (Eliza Rycembel) zaczyna znajomość z nauczycielką Niną (Julia Kijowska) i ma stać się lekarstwem na małżeńskie problemy. Wydaje się idealną kandydatką na surogatkę. Nina szybko zaczyna czuć do niej coś więcej.
Lato, reż. Kirył Serebrennikow
„Miłość, przyjaźń i muzyka w realiach późnego ZSRR, gdy w przeludnionych komunałkach rozbrzmiewał rock ze szmuglowanych z Zachodu płyt Davida Bowiego, Blondie, Lou Reeda, T-Rex czy Sex Pistols. Gitary w rękach charyzmatycznych artystów, którzy marzyli, by być jak ich idole, dźwiękami żłobiły rysy na żelaznej kurtynie. Mający posmak letniej miejskiej włóczęgi, skąpany w nostalgii za czasami zapowiadającymi erupcję wolności, jaka przyszła wraz z pieriestrojką, musical Kiryła Serebrennikowa bazuje na biografiach liderów leningradzkich grup: Mike’a Naumenki (Zoopark) i Wiktora Coja (Kino). ” Nowe Horyzonty
Kafarnaum, reż. Nadine Labaki
„W zaniedbanej części Bejrutu wraz z rodzicami i kilkorgiem rodzeństwa mieszka 12-letni Zain (wybitna rola Zaina Al Rafeey). Chłopak pracuje fizycznie w sklepie mężczyzny, który planuje poślubić jego młodszą siostrę. Każdego dnia odprowadza smutnym wzrokiem vana wiozącego jego rówieśników do szkoły oraz kłóci się z dorosłymi. Te awantury w końcu znajdą finał na sądowej sali. Zain pozywa rodziców za to, że się urodził. Takich jak on – systemowo zaniedbywanych, pozbawionych dzieciństwa, odciętych od edukacji – jest wielu.” Nowe Horyzonty
Dom, który zbudował Jack, reż. Lars von Trier
Odkąd zobaczyłam Dogville, z napięciem czekam na każdą kolejną produkcję w wykonaniu Larsa von Triera. To film o złym mężczyźnie. Pokazuje kilkanaście lat z życia seryjnego mordercy, który z każdą zbrodnią doskonali swój warsztat. Jack jest typem poszukującego myśliciela. Jego pasją jest architektura. Uwielbia inscenizować miejsce zbrodnia, ustawia zwłoki, by uwiecznić je aparatem. Nie ma wątpliwości, żę nosi w sobie znamiona artysty.
Dogman, reż. Matteo Garrone
W 1983 roku w Rzymie fryzjer psów Pietro De Negri zamordował po wielogodzinnych torturach będącego postrachem dzielnicy byłego boksera Giancarlo Ricciego. Ta historia stała się dla twórcy Gomorry pretekstem do nakręcenia utrzymanej w konwencji kina zemsty opowieści o mechanizmach przemocy. O tym, jak deprawują one nawet tych, którzy pragnęliby wyłącznie świętego spokoju.
Czarne bractwo. BlacKkKlansman, reż. Spike Lee
„Jest początek lat 70., a Ron Stallworth (John David Washington) zostaje właśnie pierwszym czarnoskórym detektywem w Departamencie Policji w Colorado Springs. Zdeterminowany, by zdobyć szacunek wśród kolegów i udowodnić swoją wartość, postanawia w pojedynkę infiltrować Ku Klux Klan. Udaje mu się to zaskakująco łatwo – wystarczy jedynie telefon. Po pierwszym sukcesie przełożeni godzą się stworzyć specjalną grupę zadaniową. Dołącza do niej Flip Zimmerman (Adam Driver), który jako Stallworth osobiście przenika do struktur rasistowskiej organizacji.” Nowe Horyzonty
Córka trenera, reż. Łukasz Grzegorzek
Maciej Kornet (świetny Jacek Braciak) podróżuje po Polsce wraz z 17-letnią córką Wiktorią (Karolina Bruchnicka). Od wielu lat są tylko we dwoje, zawsze razem. Ona jest jego oczkiem w głowie, on – całym jej światem. Do czasu gdy dołącza do nich Igor (Bartłomiej Kowalski), dobrze zapowiadający się zawodnik, który zaczyna trenować pod okiem Macieja. Dzięki chłopakowi Wiktoria otworzy się na nowe doznania. Pierwszy papieros, pierwszy kieliszek alkoholu, pierwsza miłość. Wszyscy troje wyruszą w długą podróż rozklekotanym vanem, podczas której każdy będzie chciał osiągnąć swój cel.
Fuga, reż. Agnieszka Smoczyńska
Agnieszka Smoczyńska Córkami dancingu podbiła serca festiwalowych widowni. Fugą zwraca się w stronę mroku i tajemnicy. Kinga znika z życia swojego męża i synka. Po dwóch latach nieobecności powraca. Teraz nazywa się Alicja i nie pamięta nic ze swojej przeszłości. Po występie w telewizji rodzina rozpoznaje w niej zaginioną bliską.
Follow
