Mechaniczna pomarańcza, reż. Stanley Kubrick
Mechaniczna pomarańcza
Ten film składa się z niezliczonych pięknych acz niepokojących sekwencji przemocy połączonej z muzyką Beethovena. Mechaniczna pomarańcza przedstawia przygody nastoletniego antybohatera Alexa w noefaszystowskim społeczeństwie. To niezwykle brutalna adaptacja powieście Anthony’ego Burgesa, która staje się wizualnym spektaklem opierającym się na dehumanizacji bohaterów i ofiar.
Narodziny narodu, rez. D.W. Griffith
Narodziny narodu
To spojrzenie na wojnę cywilną w Ameryce, jej rozwój i wydarzenia po jej zakończeniu. Oraz jej wypływie na psychikę Amerykanów przez pryzmat jednej rodziny. „Narodziny narodu” odcisnęły piętno na historii kina. Sposób opowiadania oraz technika wykorzystana przez D.W. Griffitha wpłynęły na rozwój kinematografii i jej języka. Produkcja pokazywała negatywny obraz wydarzeń zarówno z perspektywy moralnej i politycznej. Do tego film portretował Południe jako ofiarę gniewu Północy, a Ku Klux Klan jako organizację odpowiedzialną za tą agresję.
Różowe flamingi, reż. John Waters
Różowe flamingi
Pełne niepohamowanej wyobraźni przedstawienie divy Babs Johnson w walce z parą małżonków o zachowanie tytułu najobrzydliwszej żyjącej osoby, z którego jest niesamowicie dumna. Film został źle przyjęty przez obrońców moralności, a także obrońców praw zwierząt. Kontrowersje tylko zwiększyły liczbę ludzi, którzy zdecydowali się zobaczyć ten obraz pełen obrzydliwości.
Nieodwracalne, reż. Gaspar Noe
Nieodwracalne
Nihilistyczna alegoria czasu. „Nieodwracalne” pokazuje wydarzenia sprzed brutalnego gwałtu. To obraz niemal trudny w odbiorze. Przepełniony dosadnymi zdjęciami, portretującymi brudne otoczenie. Film zawiera niesławne sceny poszukiwania zemsty. Wielu widzów nie wytrzymywało napięcia i opuszczało sale, gdzie odbywał się seans.
Triumf woli, reż. Leni Riefenstahl
Triumf woli
Klasyczny przykład kina propagandowego. To jeden z najbardziej znanych obrazów z nazistowskiej kolekcji filmowej. Przedstawia powstanie partii nazistowskiej w Norymberdze.
Wyprodukowany przez Adolfa Hitlera – zrobiony przez nazistów o nazistach dla nazistów. Zniekształcona perspektywa stworzona za pomocą ruchomych kamer i zdjęć z lotu ptaka wpłynęła na fakt, że to jeden z najwspanialszych filmów w historii kina.
„Triumf woli” został uznany za niebezpieczny przykład nieetycznego podejścia do kina.
Salo, reż. Pier Paolo Pasolini
Salo, czyli 120 dni sodomy
Być może najbardziej znany i radykalny film Pasoliniego, który był adaptacją książki „120 dni Sodomy” Markiza de Sade. Fabuła przedstawia karnawał okrucieństwa i zepsucia Księcia, Biskupa, Sędziego i Prezydenta. Reżyser nie zostawia miejsca na wyobraźnię. Pokazuje psychiczne i fizyczne tortury, bestialstwo seksualne i brak celu. Nawet hedonistyczne uzasadnienie przemocy jest ostatecznie negowane przez znużenie bohaterów.
Po premierze „Salo” Pasolini zmarł w niewyjaśnionych okolicznościach.
Follow
