- A pesar de todo (Nie zważając na nic), reż. Gabriela Tagliavini (2019), Hiszpania
– daję 6 łapek!
Cztery zupełnie różne siostry po śmierci matki zapoznają się z testamentem i zaczynają poszkiwania swoich ojców. Trochę zwariowana, ale ciepła komedia. To nie wyżyny kinematografii, ale produkcja porusza kilka ważnych społecznie kwestii – przemyca dyskusję obyczajową pomiędzy głupimi śmiechami.
Kadr z filmu „Nie zważając na nic”.
- Campeones (Mistrzowie), reż. Javier Fesser (2018), Hiszpania – daję 6 łapek!
Komedia sportowa o drużynie koszykarskiej złożonej z osób z niepełnosprawnością. Na ekranie naturszczycy. Widziałam ten film w andaluzyjskim kinie – cała sala raz po raz wybuchała śmiechem. Ja też ubawiłam się i wzruszyłam.
Kadr z filmu „Mistrzowie”.
- Las elegidas (Wybrane), reż. David Pablos (2015), Meksyk – daję 6 łapek!
To jeden z tych filmów, na które trafiłam, kiedy nie miałam już co oglądać i szukałam na Netflixie czegokolwiek hiszpańskojęzycznego. Produkcja ponura i bolesna, przedstawia dramat młodych dziewcząt zniewalanych w meksykańskich domach publicznych.
Kadr z filmu „Wybrane”.
- Solteras (Klub singielek), reż. Luis Javier M. Henaine (2019), Meksyk – daję 6 łapek!
Ana koniecznie chce wyjść za mąż. Ciągle wywiera presję na swojego chłopaka, który w końcu ją rzuca. Zdesperowana kobieta zapisuje się na kurs uwodzenia i postanawia za wszelką cenę zdobyć pierścionek zaręczynowy. To irracjonalna przeciętna komedia, która przeraża w momencie, kiedy odkrywasz, że scenariuszowa hiperbola niestety jest żywcem wyjęta z naszego chorego społeczeństwa.
Kadr z filmu „Klub singielek”.
Sprawdź zestawienie najlepszych filmów o miłości!
- 7 raons per fugir (de la societat) (7 powodów do ucieczki), reż. Gerard Quinto, Esteve Soler (2019), Hiszpania – daję 6 łapek!
Młodszy brat argentyńskich „Dzikich historii”, które swego czasu zyskały w Polsce niemałą popularność. Zabawno-ponure skecze, absurd i minusy życia pośród ludzi. Społeczeństwo to nie zawsze najlepsze, co mogło się przytrafić jednostce ludzkiej.
- Sergio & Sergei (Sergio i Siergiej), reż. Ernesto Daranas (2017), Hiszpania, Kuba – daję 6 łapek!
Film bazuje na prawdziwej historii sowieckiego kosmonauty i kubańskiego pasjonata radia. Rosjanin jest uwięziony na zepsutej stacji kosmicznej. Profesor filozofii marksistowskiej próbuje mu pomóc i nawiązuje kontakt z wpływowym amerykańskim dziennikarzem, ale ich rozmowy są podsłuchiwane przez CIA. Rosyjski, kubański hiszpański, trochę historii i śmiechu.
- Muerte de un ciclista (Śmierć rowerzysty), reż. Juan Antonio Bardem (1955), Hiszpania, Włochy – daję 6 łapek!
Klasyk europejskiej kinematografii. Dwoje kochanków potrąca rowerzystę i w pośpiechu ucieka. Być może wyrzuty sumienia nigdy nie przestaną ich dręczyć. Sprawdź, jak po hiszpańsku mówiło się ponad pół wieku temu.
Kadr z filmu „Śmierć rowerzysty”.
Sprawdź najlepsze seriale 2019 roku!
- Bajocero (Poniżej zera), reż. Lluís Quílez (2020), Hiszpania – daję 6 łapek!
Furgonetka transportująca więźniów wpada w pułapkę. Bezkompromisowy napastnik próbuje za wszelką cenę dostać się do środka. Czy policjant i kryminaliści będą współpracować? Nie wiadomo, ale na pewno będą dużo przeklinać – możesz nauczyć się wielu bardzo brzydkich wyrażeń.
Kadr z filmu „Poniżej zera”.
- Perdida (Zaginiona), reż. Alejandro Montiel (2018), Argentyna
– daję 5 łapek!
La corazonada (Domysł), reż. Alejandro Montiel (2020), Argentyna
– daję 7 łapek!
Obie części łączy postać młodej policjantki Pipy. W „Zaginionej” dręczą ją wyrzuty sumienia z powodu porwanej lata temu koleżanki. To słaby i pretensjonalny kryminał. „Domysł” to już bardziej soczysty kryminał. Może to śledztwo w sprawie brutalnego morderstwa wciąga, a może moją ocenę podnosi sentyment do poznanych uprzednio postaci? Warto, jeżeli interesuje nas nie do końca grzeczny argentyński.
Kadr z filmu „Zaginiona”.
Zapraszamy do śledzenia nas na Facebooku i Instagramie!
Follow
