Co masz na sobie? - ubrania na ekranie

Liczy się wnętrze – nie powierzchowność. Czy aby na pewno? Istnieją produkcje, w których odzienie gra kluczową rolę. Nadaje bohaterowi tożsamość lub staje się przyczyną waśni i sporów. Przyjrzyjmy się takim filmom dla dzieci i młodzieży, seansu których nie pożałują sobie także dorośli widzowie.

Co masz na sobie? – ubrania na ekranie

„Niedoparki”, reż. Galina Miklínová (2016)

Niedoparki to nieduże stworzenia, mieszkające po sąsiedzku z ludźmi. Żywią się ich skarpetkami. Pamiętają jednak, że mogą wziąć tylko jedną z pary. Przemykają się niepostrzeżenie i porywają skarpetkę, pończochę czy podkolanówkę. Jednak niektóre nieuczciwe Niedoparki zachłannie kradną całą parę skarpetek. Mimo wszystko ludzie nie wierzą w ich istnienie. Tylko niektórzy posiadają zdolność widzenia Niedoparków. Pewien naukowiec próbuje zdemaskować skarpetkowych złodziei, a nie jest to ich jedynym problemem. W grę wchodzą też m.in. porachunki Niedopałkowych gangów…

Kadr z filmu „Niedoparki”.

„Avengers”, reż. Joss Whedon (2012)

Superbohaterowie muszą się zjednoczyć, by pokonać wspólnego wroga. Są dzielni i waleczni. Posiadają supermoce, ale czasami niewiele zdziałaliby bez swoich wielofunkcyjnych kostiumów. Ze strojami nie rozstają się Loki, Czarna Wdowa czy Kapitan Ameryka, a spersonalizowanymi narzędziami posługują się Thor oraz Sokole Oko, ale chyba najbardziej zależny od swojego odzienia jest Iron Man. Tony Stark nie może liczyć, że atak wroga odeprze jedynie swoimi samouwielbieniem i arogancją. Posiada sprawny umysł i cięty język, ale superbohaterem staje się dopiero po ubraniu zachwycającej zbroi.

Kadr z filmu „Avengers”.

„Stowarzyszenie Wędrujących Dżinsów”, reż. Ken Kwapis (2005)

Mówi się, że największym koszmarem w towarzystwie może być dla kobiety fakt, że pośród obecnych dostrzega kogoś ubranego tak samo jak ona. Rywalka nosząca taką samą sukienkę pozostanie wrogiem do końca życia. Każda niewiasta pragnie być wyjątkowa i oryginalna. Paradoksalnie czasami kobiety celowo ubierają tak samo. Takie wybryki to już jednak zupełnie inna para kaloszy. Bliźniaczo podobne kreacje charakteryzują siostry lub wyjątkowo zżyte ze sobą koleżanki. Ewenementem są bohaterki „Stowarzyszenia Wędrujących Dżinsów”, które nosiły dokładnie ten sam egzemplarz spodni. Jeansy idealnie pasowały na wszystkie spośród czterech przyjaciółek. Z perspektywy ubrania należącego naprzemiennie do Leny, Bridget, Carmen i Tibby będące symbolem przyjaźni spodnie stały się świadkiem wielu miłosnych uniesień, fascynacji i rozczarowań.

Kadr z filmu „Stowarzyszenie Wędrujących Dżinsów”.

„Barbie w świecie mody”, reż. William Lau (2010)

„Barbie jako Roszpunka”, „Barbie i Podwodna Tajemnica”, „Barbie: Wróżkolandia” – wszystkie spośród serii filmów animowanych z najpopularniejszą lalką świata w roli głównej prezentują ładny obrazek okraszony morałem. Najczęściej Barbie musi zmierzyć się z problemem, a pomagają jej w tym czy to najbliżsi, czy dobre istoty magiczne. Niekiedy bohaterce potrzebne są czarodziejskie przedmioty, na przykład Różdżka Światła („Barbie i magia Pegaza”) czy specjalne buty („Barbie i magiczne baletki”). Z kolei w świecie mody trzeba było zwrócić szczególną uwagę na ubrania. Kiedy reżyser zwalnia Barbie z pracy na planie filmowym, a Ken z nią zrywa, dziewczyna wyjeżdża do Paryża. Mieszka tam u ciotki, której podupadający dom mody postanawia ratować.

Kadr z filmu „Barbie w świecie mody”.

„101 dalmatyńczyków”, reż. Stephen Herek (1996)

Animowana wersja Disneya to jedna z moich ukochanych bajek i ucieleśnienie dzieciństwa. Popularnością cieszy się także film aktorski. Opowieść o miłości i oddaniu, odwadze i niezłomności. Tuziny przesłodkich szczeniaków w opozycji do kilku okrutnych osób. A źródłem całego zamieszania są ubrania. Cruella De Mon to miłośniczka futer. Maniakalnie pragnie nosić takie zrobione z dalmatyńczyków. By uzyskać biało-czarne futro w odpowiednim rozmiarze potrzeba dziesiątek uroczych szczeniaków. Ekscentryczna projektantka masowo skupuje więc dalmatyńczyki. Nie wszystkie pieski udaje jej się jednak zdobyć legalną drogą. Dlatego wynajmuje ludzi, którzy mają porwać szczeniaki. Kiedy Anita i Roger tracą gromadkę swoich pupili, robią wszystko, by je odzyskać. Czika i Pongo mobilizują wszystkie psy w zasięgu wielu kilometrów, by odnaleźć swoje dzieci.