– daję 5 łapek!
Kalabria – południowe Włochy. Szacuje się, że w kraju makaronu i oliwek żyje od dziewięćdziesięciu do stu dziesięciu tysięcy Romów.
Kadr z filmu „Ciambra”.
Pio ma 14 lat. O jego losach przesądził determinizm społeczny. Nie sposób sobie wyobrazić, by miał on szansę na wyrwanie się z patologicznego świata, w którym tkwi – i bez ingerencji z zewnątrz inaczej pokierował swoim życiem.
Nad chłopcem nie ma żadnej kontroli. Całymi dniami włóczy się po okolicy i późno wraca do domu. Ignoruje rozhisteryzowane krzyki matki. Na oczach całej głośnej i nierozgarniętej rodziny pije alkohol i wypala kolejne papierosy.
Kadr z filmu „Ciambra”.
Pio stara się we wszystkim naśladować starszego brata. Próbuje się zachowywać jak dorosły. Za kolegów ma dojrzałych mężczyzn, którym bardzo chciałby zaimponować. W imię wątpliwej wartości szacunku nie cofnie się przed zatargiem z prawem i nie tylko.
Okazuje się, że także maksymy, stawiające na pierwszym miejscu rodzinę, nie są wyznawane przez Pio. Życie uliczne inaczej pojmuje lojalność. Bądź posłuszny albo pożałujesz.
Styl życia zaniedbanych dzieci przeraża. To, na co są narażone i jak bardzo chcą na siłę przedwcześnie wedrzeć się w świat dorosłych, sprawia, że film nie jest łatwy w odbiorze.
„Ciambra” to jednak także mocne kreacje aktorskie i dobre zdjęcia. Obraz został doceniony w Cannes, gdzie zdobył nagrodę dla najlepszego filmu europejskiego (Label Europa Cinemas) i został włoskim kandydatem do Oscara.
Warto odnotować, że w 2014 roku Jonas Carpignano zaczął od krótkometrażówki pod tym samym tytułem, w której główną rolę także grał młodziutki Pio Amato. Pełen metraż absorbuje na dwie godziny i ma szansę trafić do wrażliwości widza.
Zapraszamy do śledzenia nas na Facebooku i Instagramie!
[R-slider id=”2″]
Follow
