Beztroskie dzieciństwo kończy się, kiedy rzeczywistość zaczyna pukać do drzwi. Błoga nieświadomość ustępuje ciekawości i wiedzy, która nie zawsze spełnia nasze oczekiwania. Chiara wraz z rodzeństwem wiedzie szczęśliwe życie. Wszystko się zmieni, gdy pewnego dnia jej ojciec zniknie bez śladu. Jonas Carpignano zaprasza nas do świata trudnych wyborów, dziedziczenia siły charakteru i odwagi, by walczyć o siebie.
Chiara opowiada o lojalności i ciężarze podejmowanych decyzji. W wyjątkowej historii o rodzinie przenosi nas na włoskie południe, gdzie wybór między przetrwaniem a rodziną nie zawsze jest oczywisty. Mafijne macki wkradają się pod dachy domów, ryzyko wypełnia codzienne życie i choć funkcjonowanie w świecie wielkich pieniędzy i wytrawnych graczy może napawać strachem, nie widać go na pierwszy rzut oka. Carpignano przygląda się rodzinie, która się kocha, szanuje i wspólnie celebruje piękne chwile. Brud i niepewność pozostawia z dala od dziecięcych oczu.
Przeczytaj także: Rytmy Casablanki
Reżyser kieruje swój obiektyw na średnią z córek Claudio i Carmeli. Chiara (Swamy Rotolo) jest przebojową nastolatką, która zawsze stawia na swoim. Liderka i zapatrzona w telefon instagramerka uwielbia się rządzić i wszystko wiedzieć. Łatwo wydaje sądy i kocha rywalizacje. Córeczka tatusia, której przyjdzie zmierzyć się z prawdą o sobie, Claudio i rodzinnych sekretach. Kiedy pewnej nocy samochód przed domem wybucha, ojciec znika, a w świecie Chiary nic nie jest już pewne. Dziewczyna rozpoczyna własne śledztwo, by dowiedzieć się, co stało się z tatą. To, co odkryje zmieni jej patrzenie na rzeczywistość.
W Chiarze Carpignano zapewnia nam kontrolowanych chaos za sprawą świetnych zdjęć Tima Curtina. Uporządkowany świat Chiary rozpada się na drobne kawałki. Dziewczyna miota się między dawnym życiem, a tęsknotą za rodzicem. Jest w ciągłym biegu. Zbiera informacje ze drobnych odkryć, spojrzeń i niewypowiedzianych słów. Pełna determinacji przyciąga charyzmą i pokazuje, że dla niej nie ma rzeczy niemożliwych. Debiutująca Swamy Rotolo jest hipnotyzująca. Niesie na swoich barkach fabułę całego filmu, przyciąga intensywnym spojrzeniem i pokazuje aktorską dojrzałość.
Chiara to kino, które kipi od emocji. Intensywne w opowiadaniu, pełne chaotycznej energii i zagubienia, które doskonale opisuje rzeczywistość nastoletniej dziewczyny. Carpignano nie wygłasza jednoznacznych tez. Nie ocenia życiowych wyborów Claudio i jego rodziny. Pokazuje świat mafii jako część codzienności, w której przyszło Chiarze dorastać. Intensywna przebieżka przez ludzkie dylematy i emocje.
daję 6 łapek!