-daję 8 łapek! Krajobraz Islandii zapiera dech w piersi. Niesamowite góry, gejzery pełne gorącej wody i mgła unosząca się nad intensywną zielenią traw. Pośrodku tego piękna natury biegnie sieć wysokiego napięcia. Złowrogi szum prądu przypominam nam o ludzkiej, niechcianej ingerencji w świat matki natury. Wtedy...
– daję 4 łapki! Nie po drodze mi z tą ekranową poezją. Podobnie wynudził mnie i wymęczył „Baczyński” Kordiana Piwowarskiego, choć rzesze widzów zachwycały się onirycznością filmowej biografii z 2013 roku. Moje cztery łapki nie muszą oznaczać, że do Was „Penelopa” nie trafi. Kadr z filmu „Penelopa”/
– daję 7 łapek! Wyważona opowieść prezentowana w rozdziałach, których nie przedstawia się nam w chronologicznej kolejności. Zastanawiamy się, domyślamy, zgadujemy – po czym otrzymujemy odpowiedzi, których się nie spodziewaliśmy. Choć na ekranie nie ma krzyku i gwałtownych ruchów – nietrudno zorientować się, jak silne...
-daję 7 łapek! Nastoletni uciekinierzy od niewygodnego życia wsiadają w samochód i gnają przed siebie przez czeskie ulice. Pomimo tego, że pozornie brak im celu, napawają optymizmem wyzwoleńczej wędrówki. Kawki na drodze to opowieść o bezkompromisowości, niepokazanych emocjach, niewypowiedzianych żalach i...
– daję 7 łapek! Trudno rozmawiać z dziećmi o śmierci, prawda? Jak wytłumaczyć kilkulatkowi, że już nie zobaczy mamy czy taty? A może mówienie najmłodszym, że rodzica zabrały aniołki nie jest jeszcze tak niezręczne jak poważna rozmowa z rozgoryczoną nastolatką, która już takiego tłumaczenia nie przyjmie? „Afterlife” w...
– daję 7 łapek! Kino młodzieżowe, które nie jest zbyt ciężkie, a jednak wciąż dotyka istotnych zagadnień. I to z jaką wiarygodnością! „Niedoskonały wiek” ogląda się zupełnie tak, jakby się słuchało opowiadania nastoletniej kuzynki, która dzieli się z Tobą swoimi rozterkami. Włoski film nie jest napuszony, nie próbuje...
– daję 8 łapek! O rzeczach poważnych w sposób dostatecznie przyjemny. „Milcząca rewolucja” to dramat, w którym przelewa się krew, dopuszcza zdrady, prześladuje niewinnych i łamie całe narody – ale spomiędzy obrazu politycznego ucisku wynurza się odwaga, hart ducha, przyjaźń, lojalność, niezłomność i niesamowicie...
-daję 5 łapek! Aurora jest skromną i niepozorną Norweżką, która zachwyca, kiedy tylko pojawi się na scenie i zacznie śpiewać. Wypatrzona podczas jednego ze szkolnych występów zrobiła niesamowitą karierę i wpadła w sidła korporacyjnej machiny. Miejsce, gdzie liczą się zyski i tempo pracy, a blaknie nieco...
-daję 5 łapek! Starsza pani o tęsknym i smutnym spojrzeniu zostaje oskarżona o szpiegostwo i zdradę tajemnic państwowych. Trudno w to uwierzyć, jeśli z agentami wywiadu kojarzą nam się efektowne ewolucje i pościgi rodem z filmów Jamesa Bonda, Tajemnice Joan dość szybko ostudzi nasz entuzjazm. Zdobywania...
– daję 6 łapek! „Missing boy” trzyma w napięciu już od samego początku. Pierwsze kadry kreują w wyobraźni widza pewną wersję wydarzeń, ale szybko okazuje się, że twórcy Netflixa chcą nam opowiedzieć zupełnie inną historię. Przez las idzie oszołomione dziecko. Chłopiec wydaje się jakby ogłuszony. Zniszczone ubranie,...
-daję 6 łapek! Nie przypuszczam, że film dokumentalny o jazzie tak bardzo mnie zainteresuje i wciągnie. Blue Note Records: Beyond the Notes nie zaskakuje formą, nie wprowadza rewolucji w świecie dokumentalnego opowiadania, ale potrafi przyciągnąć uwagę charyzmatycznymi bohaterami. Muzycy, którzy tworzą dla...
Fabio Del Greco to dla mnie intrygująca w świecie kina postać. Filmowiec z wykształcenia, zamiłowania i doświadczenia – a jednak jego najnowsza produkcja sprawia wrażenie amatorskiej zabawy. Kadr z filmu „Employee’s mystery”.
-daję 7 łapek! Coraz częściej mówi się o tym, że dawny świat odchodzi w zapomnienie. Tradycje są wypierane przez pośpiech i krótkotrwałe gratyfikacje. Tamara Kotevska i Ljubomir Stefanov chwytają ostatnie tęskne spojrzenia za rzeczywistością, która powoli wymiera. Ich Kraina miodu to celebracja skupienia, odwagi...
Fabio Del Greco is an intriguing figure in the world of cinema. Filmmaker by education, passion and experience – but his latest production gives the impression of amateur fun. Even the creators admit that the form of movie was sacrificed for creative freedom. Shot from „Employee’s mystery”.
-daję 7 łapek! Wolność i brak ograniczeń są zarówno radością, jak i przekleństwem. Wyzwolenie może prowadzić do zniewolenia przez własne pragnienia czy lęki. Camille Vidal-Naquet pokazuje świat upadku, w którym mimowolnie rodzi się miłość. Uczucie, które staje się największą radością dla Léo (Félix Maritaud),...
daję 7 łapek! Królowa kier, Anne (Trine Dyrholm), rządzi swoim mikroświatem, powstrzymując go przed rozpadem na małe kawałeczki. Rozdaje karty, cierpi w samotności i odnosi pozorne zwycięstwa. May el-Toukhy przedstawia portret kobiety samotnej, zagubionej w bezpiecznej rzeczywistości, która nigdy nie przyznaje...
– daję 5 łapek! Komedia, która częściej mnie przerażała niż bawiła. Choć hiszpański „Autor” to tylko filmowa fikcja – w rzeczywistości nie brakuje ludzi, którzy bez skrupułów bawią się czyimś kosztem. Co daje im prawo, żeby w imię własnego wątpliwego sukcesu rujnować komuś życie? Kadr z filmu „Autor”.
– daję 7 łapek! Żeby cieszyć się seansem „Ukochanego”, obejrzyjcie poprzednie części trylogii – świetnego „Przyjaciela” i jeszcze lepszego „Dezertera”. Dzięki poczuciu więzi łączącej nas z poznanymi wcześniej bohaterami, mamy sentyment do rodzinnej historii czeskiego scenarzysty i sięgamy po ostatni film z pewnego...
– daję 7 łapek! Nie mam nic przeciwko baśniowej fantastyce albo dobrze uargumentowanym rewolucjom w science fiction. Choćby teorie były nawet najbardziej zakręcone – film broni się, jeśli jest w nim wystarczająca ilość „science” i całości nie przytłacza „fiction”. Urzekł mnie „Interstellar”, lubię „Łowcę androidów”...
– daję 7 łapek! Węgierski dramat porusza w swojej prostocie. Odnajdujemy nadzwyczajność w zwyczajności? Nie, fabuła nie przedstawia niczego nadzwyczajnego. To dzień jak co dzień – rutyna przeciętnej Węgierki. „Pewnego dnia” jest filmem do bólu realistycznym. Nie znajduję w nim żadnej fałszywej nuty: od scenariusza po...
– daję 5 łapek! Jeśli macie znajomego, który stroni od brutalnych filmów lub nastoletnie dziecko, którego wrażliwości nie chcieliście wcześniej poddawać próbie oglądania brutalnych dokumentów o Auschwitz – podsuńcie im tę produkcję. Delikatność jest największym zarzutem jaki mam wobec „Fotografa z Mauthausen”, ale może...
– daję 7 łapek! „Tranzyt” to mix smaków, rytmów, czasów i konwencji. Widzowie zostają wplątani w grę, której reguły muszą sami odkryć. Konstrukcja filmu trochę przypomina spektakl oglądany w teatrze. Bajkowy głos narratora sprawia, że produkcja może być też opowieścią sprzed lat snutą przez wuja czy...
-daję 7 łapek! Francuzi nie ustępują Hollywood i z wprawą tworzą trzymające w napięciu kino o nadchodzącej III wojnie światowej. Łodzie podwodne stają się ostatnio modne. Po Oceanie ognia Donovana Marsha i Kursku Thomasa Vitenbegra, Wilcze echa zaliczają pełne zanurzenie. Abel Lanzac w zimnych morskich wodach...
-daję 6 łapek! Manu jest jerzykiem wychowanym przez mewy. Zgubione jajo znajduje troskliwych rodziców, którzy przyjmują je jak swoje. Nie zauważają różnic, troszczą się i kochają, ale przede wszystkim chcą wychować na prawdziwą i nieustraszoną mewę. Manu nie potrafi szybować, pływać czy polować na ryby, ale z...
– daję 7 łapek! „Bienvenue à Marly-Gomont” przywodzi na myśl „Jesień we Francji” – późniejszą produkcję także przedstawiającą bolączki czarnej rodziny, której niełatwo przystosować się do białej francuskiej rzeczywistości. Film Netflixa ma jednak przewagę o tyle, że porusza się w przyjemnej konwencji przedstawiania...
– daję 8 łapek! „Dezerter” jest drugą częścią czeskiej trylogii opartej na prawdziwej historii rodzinnej scenarzysty. To piękna epopeja, która bawi i wzrusza. Filmy te są dla nas ważne i oddziałują na nas, ponieważ korespondują z historią Polski. Do Czech blisko nam nie tylko geograficznie, ale i społecznie. Zżyłam...
-daję 7 łapek! Litość to udana czarna komedia, która łączy w sobie wizualne piękno z grecką tragedią. Babis Makridis potrafi wyciągnąć esencję ludzkich emocji bez nadmiernej ekspozycji. Bawi uważnym spojrzeniem na swojego bohatera i surowym dystansem. To jeden z tych filmów, które prowokują do analizy i...
– daję 7 łapek! Oszczędny w środkach wyrazu i „przegadany” film w stylu Teatru Telewizji. Przywodzi na myśli „Rzeź” Romana Polańskiego albo „Party” Sally Potter. Co prawda nie ma tu aż tyle krzyku, ale wyczuwalna jest podobna dusząca atmosfera. Napięcie w relacjach pomiędzy bohaterami widoczne jest w przeciągniętych...
-daję 4 łapki! Asghar Farhadi zmienia miasta i państwa swoich opowieści, ale zachowuje tą samą i niezmienną esencję. Portretuje rodzinę z jej przywarami, tarciami i przez lata skrywanymi tajemnicami. We Wszyscy wiedzą wchodzi w dobrze funkcjonującą społeczność i w niewyjaśnionych okolicznościach wyrywa z niej...
-daję 6 łapek! André Téchiné bacznie przygląda się lękom współczesnej Europy. Farewall to the night to zdystansowana, ale tętniąca prawdziwymi emocjami opowieść o jednostkowej walce o ocalenie radykalnie nastawionego młodego człowieka. Krucjata, która ma na celu dotarcie do świadomości głównego bohatera oraz...