-daję 7 łapek!
Aga to przepiękna elegia, która niespiesznie mości sobie miejsce w sercu widza. Prawdziwie wzruszająca historia o rodzinie, miłości, oddaniu i wybaczaniu zatopiona w śnieżnym krajobrazie Jakucji. To nie tylko subtelna dokumentacja życia gdzieś na końcu świata, ale pełne metaforyczności spojrzenie na rzeczywistość, która umiera i odchodzi w zapomnienie.
Milko Lazarov opowiada o odchodzeniu i przemijaniu, zauważając nieuniknione zmiany w porządku natury i zwierzęcego świata. Losy Nanooka i Sedny służą nie tylko za metaforę dawnej rzeczywistości, ale integralną część egzystencjonalnej opowieści o wpływie zmian klimatycznych na życie człowieka. Stare małżeństwo mieszka w swojej jurcie daleko od cywilizacji. Zatopieni w naturze żyją w zgodzie z jej rytmem, ale coraz częściej zauważają, że świat zmierza ku katastrofie. Nanook jest myśliwym i z rezygnacją powraca ze swoich wędrówek z pustymi rękami. Coraz trudniej upolować zwierzynę, lód staje się coraz cieńszy, a spotkanie renifera graniczy z cudem.
Skromne życie, szczere rozmowy i niewybaczone krzywdy dominują w obrazie Lazarova. Małżeństwo jest zgodne, rozumie się bez słów, ale różni ich podejście do życiowych wyborów córki. Aga porzuciła życie w głuszy i przeniosła się do miasta, gdzie pracuje w kopalni diamentów. Sedna akceptuje jej decyzję, ale Nanook odbierają jako zdradę tradycyjnych wartości. Po śmierci żony będzie się musiał zmierzyć z własnym sumieniem i tęsknotą za bliskimi.
Aga jest slow cinema dającym przestrzeń na kontemplację i złapanie oddechu od codziennego pędu. Niebywale piękne zdjęcia Kaloyana Bozhilova pozwalają zanurzyć się w pięknie natury i stają się czymś o wiele cenniejszym niż słowa. Długie ujęcia nieskończonej białej przestrzeni, celebracja doświadczonych twarzy bohaterów i budowanie kontrastów – krwawe ślady na śniegu – pozwala zachwycić się nieokiełznaną naturą, ale prowadzi do smutnej refleksji nad dramatem znikającego świata.
Ten film to wzruszający poemat o utracie więzi międzyludzkich i nieuchronnych zmianach, które na dobre odmieniają losy naszej planety. To celebracja ciszy i spokoju w opozycji do degradujących możliwości człowieka. Lazarov wygłasza apel pełen emocji. Aga nie ucieka się do szantażu czy uczuciowej szarży, ale przyciąga nieuchwytną atmosferą obcowania z czymś wyjątkowym.
Follow
